Zdaniem Dyrektor KIS, wniesienie przez fundatora do fundacji rodzinnej praw do zysku z pożyczki partycypacyjnej jest neutralne podatkowo.
Takie zdarzenie nie generuje przychodu po stronie fundacji rodzinnej, ponieważ nie mieści się w żadnym z wyjątków od zwolnienia przewidzianych w art. 6 ust. 6–8 ustawy o CIT. W praktyce oznacza to, że przekazanie fundacji rodzinnej przez fundatora wierzytelności z tytułu pożyczki partycypacyjnej (czyli prawa do udziału w zysku z inwestycji) nie powoduje obowiązku zapłaty CIT.
Inaczej oceniono jednak samą działalność fundacji rodzinnych polegającą na udzielaniu pożyczek partycypacyjnych.
Dyrektor KIS nie przychylił się do argumentacji wnioskodawców, zgodnie z którą zawarcie umowy pożyczki partycypacyjnej powinno być kwalifikowane jako nabywanie i zbywanie papierów wartościowych, instrumentów pochodnych i praw o podobnym charakterze, które mieści się w zakresie dozwolonej ustawowo działalności gospodarczej fundacji rodzinnych.
Organy podatkowe uznały, że udzielanie pożyczek partycypacyjnych przez fundację rodzinną nie mieści się w katalogu dozwolonej działalności z art. 5 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej.
W konsekwencji przychody z pożyczek partycypacyjnych (np. zysk z inwestycji finansowanej przez fundację rodzinną) podlegają opodatkowaniu stawką sankcyjną 25% CIT zgodnie z art. 24r ust. 1 ustawy o CIT.
Wobec tego, o ile cesja takiej wierzytelności będzie neutralna podatkowo, o tyle uzyskane przez fundację rodzinną przychody z pożyczki partycypacyjnej będą opodatkowane CIT w stawce 25%.
Vide: Interpretacja indywidualna z dnia 3 września 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.370.2024.1.SJ, interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.242.2024.3.KW.
